Glamour vs. Chanel

Vriendinnetje J. had gastenlijst plekken gewonnen voor de opening van het Glamour Beauty Festival in de Bijenkorf in Amsterdam. Op een donderdag. Om 10uur 'sochtends. 

Gezien ik nog vrije dagen op moest maken en we beide toch wel benieuwd waren (en stiekem stapelverliefd zijn op de Amsterdamse Bijenkorf) besloten we te gaan. 

Even heel serieus: wie verzint het om zo'n opening op een donderdagochtend te houden?! Normaal Nederland moet dan gewoon werken of naar school!

Anyhow, wij zijn dus in ons meest fancy-pancy outfits naar Amsterdamned getogen. Gezien we toch in de fashion zaten, waren we ook prachtig fashionably late. Aangekomen op de vijfde verdieping spotten wij een groepje meiden die net iets te hard naar mijn smaak probeerden om 'fashionably diverse' te zijn, waardoor wij wisten dat we goed zaten. Ja, tuurlijk wil je er leuk uitzien, maar lieve meiden, het moet vooral lekker zitten. En je kunt mij toch echt niet wijsmaken dat een driekwart rood leren MC Hammer poepbroek lekker kan zitten. But hey, ieder z'n eigen smaak I guess. 

De openingsspeech was al in volle gang, maar mijn oog ging meer uit naar de omgeving: grote schalen met belegd  foccacia brood, muffins, glazen vol prosecco, fresh OJ en grapefruitsap. Nice. A bit to my left zie ik goodie bags. Interesting! Het zijn wel mini goody bags, maar ik zie dat het een Chanel tasje is, so the size doesn't really matter (only in this case people!). As you may have noticed let ik echt totaal niet meer op de speech .. Too distracted! Moving on.. Naast de aparte outfits en masses of food valt het mij op dat er dames van mijn leeftijd rondlopen met the prettiest Chanel purses en Christian Louboutins! CHRISTIAN effing LOUBOUTINS!!! How is that possible? Why can't I have a pair of those pretty puppies on my feet? Even schiet het door mijn hoofd om haar omver te duwen, de schoenen van haar voeten te trekken en make a break for the door. Maar ik hou me in en probeer mij te focussen op het applaus. Smile my prettiest smile and clap.

De winnares van HNTM is er ook. No clue who she is, maar ik zie allemaal happy faces dus het zal wel goed zijn. 

Het doel van deze dag ontgaat mij een beetje omdat het een beetje aanvoelt als het 25jarig jubileum van Koos in de bedrijfskantine. So not glamourous! Zonde! Ook is de groep aanwezigen vrij klein en na de plichtplegingen is de helft binnen 5minuten verdwenen. Ik vind het idee van een 'glamorous opening voor jonge meiden' heel leuk. Geeft ze de mogelijkheid te beleven wat ze alleen in bladen zien. Cute. Persoonlijk vind ik dat de uitvoering iets professioneler had gekund. Het lijkt me wel stoer zo'n event te organiseren. Speaking of: kijk even op www.luxuriousevents.nl. Vriendinnetje J. heeft haar eigen eventplanning bedrijfje en yours truly helpt haar daar graag mee! Zo'n opening zou echt awesome in de portefeuille staan! So, mocht je een eventje hebben die verlegen om een kick ass planner? Let me know!

Oh ja, als je dit weekend in Amsterdam bent, ga even langs de Bijenkorf en bezoek het Glamour Beauty Festival!

People from Glamour: thank you for Chanel!

Love,

Jazz. 

Omnomnomnom...

Zoals je misschien door hebt, heb ik het graag over de liefdes in mijn leven.
Die onvoorwaardelijke liefdes die je nooit in de steek laten. As John Mayer puts it:

"I've done everything in my life that I wanted except to give and feel Love for my living. I don't mean roman candle firework Hollywood hot pink love. I mean I-got-your-back-LOVE!"

- John Mayer, Bold as love, Contiuum (2006)

Die liefde. Naast shoes is food overduidelijk een van mijn minnaars. En dan heb ik het over food in general. Ik heb er heus geen fetish ofzo voor, I just love it! Eten maken, programma's over eten kijken, maar vooral eten eten!
Heerlijk! Ik kan van een goede maaltijd echt genieten. Zelf vind ik t ook leuk om in de keuken te freubelen, maar die berg afwas daarna... Ik ben nog steeds op zoek naar mijn magic wand! Masterchef Australia vind ik ook echt een prachtig programma. De manier waarop die chefs met food omgaan en de passie die ze ervoor hebben, I'm loving it!

Je kunt mij midden in de nacht ook voor eten wakker maken. Van een lekkere sushirol tot een goeie pasta, no problem there. Of een lekkere Caribische schotel die door mijn oma's of tantes zijn klaargemaakt... Hoeveel ik ook van slapen hou (waar ik ook echt die onvoorwaardelijke liefde voor heb!), ik hou nog meer van eten. Geregeld heb ik na lunch ook een dipje, after food, there's sleep time.

Tot ik mij van de week op de weegschaal waagde. Na ruim een jaar. Ouch. Dat was ronduit pijnlijk. Zelfs tijdens mijn half jaar lange bunker festijn in de Caribbean heb ik niet zoveel gewogen.

Hmm, even laten bezinken hoor. Nog steeds zal je mij niet horen over dik zijn, dieten enzo maar het is wel een kleine mind set die ik moet veranderen.
 

Ah, pfff who am I kidding?! Alsof ik ooit op mijn voedsel zou kunnen letten of eten zou kunnen laten staan!
I just love it too damn much!

 

Vriendinnen van mij proberen wel eens diverse dieten uit. Sonja Bakker, Cambridge, Weight Watchers, volledig vegetarisch... Ik heb het allemaal voorbij zien komen met de soepjes en shakes. Eén waagde zich zelfs aan een heus appel dieet waarbij ze een hele dag alleen maar appels mocht eten! Like really… Ik vond dat appeltaarten ook bij het appeldieet horen! Not quite the intention I guess. Als ik dan naast hen een hamburger naar binnen werk, bekruipt mij toch wel een licht schuldgevoel... Jij die half tegen de vlakte gaat en ik die zit te bunkeren. Arm schaapje..

Dus ik besloot mij eens in zo'n dieet te verdiepen. Wie weet staan er nog leuk en gezonde recepten bij en het kan zeker geen kwaad. Allemaal roepen ze dat ze geen dieet zijn, maar all I can see is 'NO EATING'. Uhm, nee. Ben ik niet zo'n fan van. Wat dan pas echt de kroon spant is wanneer mijn nichtje haar food schedule aan mij toont. Zij wilt ook een paar kilo's kwijt en eet daardoor bewuster naar het principe van de fameuze madame S. Bakker. Zij mag dan als avondeten een cup-a-soup met een volkoren cracker eten.

Rewind: say what?! 

 

Ik herhaal: " Zij mag dan als avondeten een cup-a-soup met een volkoren cracker."   

 

Cut!

 

Dat is toch geen eten?! Laat staan AVONDeten!! Dat is een half tussendoortje voor mij! Zelfs mijn lunch is meer!

Ik kon niets anders doen dan mijn nichtje meelijkwekkend aankijken. Arm schaapje. 'Hou op Jazz, ik weet het'. Ik zag haar al aan d'r soepje zitten.. Wil ik met haar meedoen, dan wordt het afzien voor mij. Daar moet ik nog even over nadenken, hoor. Ik zou het mijzelf niet willen aandoen, maar mijn omgeving verdient ook geen hongerig monster.

Me Jazz, me hungry.

 

Het schijnt dat ik een soort van monster word wanneer ik echt honger heb. Ik word heel vervelend en kan dan echt aan niks anders dan eten denken. Natuurlijk valt mijn rommelige maagje in het niet bij de kindjes in o.a. Afrika, maar je wilt mijn buikje niet aan het rommelen krijgen! Eens zat ik in de auto bij een vriend van mij. Hij vond dat er "iets" onder de motorkap niet goed klonk, dus het eten werd even uitgesteld, omdat hij toch even onder de motorkap wilde kijken. Dat "even"  werd natuurlijk wat langer, want een man en een auto is… tjah, geen idee eigenlijk. Eindstand moest ik een kwartier wachten. Mijn maag was het daar overduidelijk niet mee eens en liet dat blijken door even te claxonneren. Terwijl meneer nog onder de motorkap gebogen stond. Needless to say dat ik door die actie nog langer mocht wachten. Mister was not amused. Neither was my tummy.

Ook op werk heeft mijn maag zich beroemd en berucht gemaakt. Tijdens de allereerste vergadering die ik in mijn huidige functie mocht bijwonen, besloot Tummy dat het wel mooi geweest was en dat het gevuld moest worden. Ik dacht dat mijn buik nog fairly zachtjes aan het rommelen was, een soort gedonder in de verte. Tot ik de geschrokken gezichten van mijn buren zag; they did not know dat een tiny person like me zo'n bouwvakkers geluid kon maken. Cute, little, lady like moi... yeah.. een glimlach en batting eyelashes konden de situatie niet redden.

Cranky opmerkingen en een gezicht dat op onweer staat komt ook geregeld voor wanneer ik ernstige trek heb... So beware.

Ik zat laatst mijn foto's terug te kijken die ik op sociale media heb gedeeld en het zijn vrijwel alleen maar foto's over shoes (as already known) en eten. Food speelt dus een grotere rol in mijn leven dan ik dacht.. Feeder much?

Nu al flirten mijn gedachten met een lekkere Domino's pizza met Cinna stix als toetje... Of sushi, dat heb ik ook al even niet gegeten. En gezien ik zelf de grootste nerd EVER ben in pannenkoeken maken ( ik kan het niet, ik kan het gewoon écht niet), moet ik mijn moeder of zus maar weer een lief aankijken. *Bedenk nu van die hevig knipperende poppenoogjes met ellenlange wimpers.. Ah toeee…Pretty Pretty please??!!*

Jazz.

Check out my other page, all about food and recipes!

A cupcake named perfection

This is the easiest and best recipe for chocolate cupcakes by far.

You can make an amazing impression on whoever you need to impress and they'll think you're a downright Queen of the kitchen. They don't need to know it only took you about 30mins and a good upper arm workout, that's only on need-to-know basis.

So. All you need is:

• 100 grams of chopped pure dark chocolate. I used 63% dark chocolate, but don't worry, it'll still taste damn good.
• 150 grams of caster sugar
• 2 large eggs
• 150 grams of butter
• A pinch of salt and
• 150 grams of flour

 

For the non edible goodies you need:

• A sauce pan
• A wooden spoon
• Cupcake linings
• Cupcake/muffin pan

No mixer?

Nope. No mixer. Saves you a lot of cleaning. All the mixing will be done by yourself!
Not as intense as a mixer, but there's no need for it! Plus, you can see it as an upper arm work out.
Saves you a trip to the gym and a guilty feeling over munching down all the cupcakes you're about to make. You can thank me later :-).

I know you won't believe me, but just try it.

Ok, here goes.

1. Let the butter melt over medium heat. As soon as all the butter is melted( before the bubbles come up) add the chocolate. Stir on a low heat until completely melted.
2. Take the pan off the stove and mix in the sugar, eggs and salt until completely resolved. As you go along you'll notice that it gets a bit harder to stir. Good, let those triceps work!
3. Now, lastly, you add the flour. Now it really gets tough. When completely resolved, you have finished your batter.
4. Divide in the cupcake linings And bake in about 15mins, or until a scewer comes out almost clean.

Almost? Yes, in this case almost. Don't you prefer hot chocolate cupcakes that are still a bit soft on the inside?

Let the cupcakes cool on a rack an decorate as desired.
There you have your perfection in a cup... Don't forget to share.

Jazz.

All grown up...

.. On a business trip! I feel so grown up and part of the "real world"!
Big whoop!!

As I have told you last time I got a promotion at work. One of the perks of me stepping up in the big career world is business trips. Yes, plural, tripS. First, I had to go to our office in Brussels to perform my "business magic". For 3 days.

So, last Monday my alarm made himself known at 5 in the morning. A time I only know exists when I come home from dancing and partying. It was hard. Really hard. But I guess miracles do exist because I actually made the 06.23 train without rushing. I could even spoil myself with a Venti caramal macchiato! Heaven in a big cup!
Once I was settled in my seat I finally turned into a n actual human being. How do normal people do this?! It's HARD! Luckily I have about an hour and a half to become my bubbly self again..

Because of the storm I was 1.5hrs late, so much for miracles happening because I had to rush anyway. With a trolley and a backpack and in heels.. Yeah, I'm really not cut out for trotting the Globe all by myself. I'd love to though! Still need a bit of practicing.. For all safety I just jumped in a cab at the station. Since I was already late and people were waiting for me, I didn't want to pull an Independent woman and taking the risk in getting lost..

I really had a great time at the office. Everbody was so nice ad sweet to me. The hotel booked for me was so pretty! I really felt lavishly spoilt. But of course I deserve it after all my hard work!;-)
Luckily I did not have to dine all by myself and I could eat together with a Dutch colleague based in the Belgian office. Fun, but it was even better when I got back to the hotel room and could just sit in the bath tub til the water got cold and I was a wrinkly old prune. Love it!

After a couple of days hard work it was time for me to head back home. The taxi driver didn't speak any English or French and my French isn't good enough to understand his fluent jibberjabber. Great.
So when we arrived at the station he told me something about 'ici' and 'police' and all I thought was 'what'?! After more persistent jibberjabber from his side (monsieur refused to speak any slower so I could perhaps understand him) I finally understood that he couldn't drop me off  at the usual taxi stand because there were police cars with their lights flashing. Ok. So he would stop in the middle of the freaking tram tracks so I could literally jump out, get my suitcase almost thrown at me and with a good catch I could be on my way... Awesome.. Always so polite, the French.

Anyway, I had some time to kill at the train station which, for me, means SHOPPING TIME! Of course, first of all real Belgian chocolate. I know I will get lynched if I don't bring back some to my near and dear so I dutifully started packin' some of the C-drugs. And not on the hips but in my suitcase, so I was cool with it:-). The train station has plenty of shops for me to lose track of time in, but I manage to contain myself and only buy diner for myself; some burger menu at -what is supposed to be- the Belgian equivalent of McDonalds. Only it's not. They didn't even pretend to pass their bacon off as real bacon. It really feels and tastes like fried pieces of tire. So that was an epic fail. Apart from the churros which were good comfort food.

So with half a tire-sandwich I hop on the train to get back home. Once there I feel like this overly excited puppy who needs to pee everywhere to mark his territory. Which I don't do, only drop my stuff everywhere I walk.

The hotel room was very pretty and the bed was very comfortable, but nothing beats my own bed...

As Dorothy puts it: There's no place like home.. Now I only have to get my own own pair of glittery red heels..


Jazz.