Ja, ik was samen met mijn partner in crime een van de gelukkigen die heeft mogen genieten van de Mrs. Carter world tour hier in Nederland! Voor de enkelen die onder een steen hebben geleefd de afgelopen periode: ik heb het over Beyoncé.
En als je het hebt gezien is er maar 1 passende uitdrukking voor: Yeah baby!
Waaaauuuwwww, wat een showvrouw is zij zeg!
Ik moet toegeven dat ik alle heisa om haar persona altijd een beetje overtrokken vond. Okee, toegegeven ze is goed, maar ik vond dat Destiny's Child niet alleen uit haar bestond, ik was juist fan van Kelly. Dus alle drama omtrent Queen B ( heette Lil Kim niet zo?) vond ik een beetje overtrokken.
I got gloss on my lips, a man on my hips
Got me tighter than my Dereon jeans
Acting up, drink in my cup
I can care less what you think
I need no permission, did I mention
Don’t pay him any attention
Cuz you had your turn
But now you gonna learn
What it really feels like to miss me
- Beyonce, Single ladies (2008)
Tot zij solo ging. Op de cover van Dangerously in love vond ik haar stoer. I loved her hair color, dus besloot ik mijn haar dezelfde kleur te verfen. Ja, door haar heb ik mij voor het eerst in mijn leven mijn haar geverfd. En ik heb het geweten. Ik ging voor chocolade bruin, maar omdat ik het in de tropen liet doen, eindigde mijn haar ergens richting rood. Top. Terug in het koude Nederland werd mijn rode coupe mysterieus omgetoverd in een soort van hazelnoot bruin. Nogmaals: top. Dus ik was gauw genezen van de idolization.
Maar goed, back to Beyoncé. Mijn vriendinnetje was ruim een uur voor de voorverkoop van start ging al aan het vechten om een plekje in de wachtrij.. Op de website.. Ikzelf kon helaas niet meevechten, dus ik hield hooggespannen mijn telefoon in de gaten voor het verlossende text berichtje. De tijd verstreek en ik kreeg maar niets binnen. Ik begon al te denken dat het aan mijn telefoon lag, want het duurde mij echt iets (véél) te lang. Mijn collega's werden al gek van mij omdat ik wel heel nerveus deed, iets wat totaal niet bij mij past.
En ja hoor, daar was dan eindelijk HET berichtje. Het enige wat ik kreeg was 'JAAAAAAAAAA!!!!!'. Says enough natuurlijk, dus toen werd ik heerlijk onuitstaanbaar voor mijn collega's, een character trade die wél bij mij past! Ik kon wel springen en dansjes doen, zo blij was ik! Want Beyoncé live zien.. Je kunt zeggen wat je wilt, maar haar shows zijn ge-wel-dig! Helaas viste een collegaatje net achter het Beyoncé-net, dus voor haar was mijn blijheid dubbel zo zuur. Maar sorry, me was happy!
Dus thuis ging de volume knop op 10 en ging Single Ladies op repeat. Ik heb de dansjes van Kurt uit Glee en John Williams herhaaldelijk bestudeerd, gosh they move well!
Voor degene die het hebben gemist, hieronder beide performances:
Glee, Kurt - Single ladies
John Williams performing Single ladies
In de week voor het concert konden we het alleen maar over het concert hebben met, of course, dé vraag what to wear?
Maar ik zou mijzelf niet zijn als er niet een dreigend hoopje roet om de hoekje loerde: ik werd erg verkouden. Bij mij is dat helaas geen kleine schattige snotneus, maar een extreem lamlendig gevoel met alles dat pijn doet en de waterkoker die overuren draait. En dat 2 dagen voor dé dag! You gotta be kidding me! En het is pas de 10e x dat ik ziek werd in 1 jaar tijd, why now?!
Eerlijk; al had ik 40 graden koorts gehad, ik was alsnog gegaan! Maar gelukkig heeft moeders goed voor mij gezorgd en was ik redelijk opgelapt toen het tijd voor het concert was. Mijn keel was niet helemaal topfit, maar ik denk niet echt dat het verschil maakt in mijn zangkwaliteiten.
I want to say I lived each day, until I died,
And know that I meant something in, somebody’s life,
The hearts I have touched, will be the proof that I leave,
That I made a difference, and this world will see.
I was here,
I lived, I loved,
I was here,
I did, I’ve done everything that I wanted,
And it was more than I thought it would be,
I will leave my mark so everyone will know.
- Beyonce, I was here (2011)
Dus toen Mrs. Carter het podium opstapte ging ik net zo hard gillen als die 14 jarige meiden naast me. Who cares?! De hele show hebben we staan zingen, dansen en gillen als een stel pubers, but how I loved it! Een SUPER concert was het! En toen ze -finally- Single ladies begon te zingen, was voor mij het plaatje compleet. Ik heb ter plekke het dansje uitgevoerd. Dat hoort gewoon!
Dus toen eindelijk de lichten aangingen en het tijd was om huiswaarts te keren bleef ik in de magic en ben ik heeel tevreden mijn bedje ingestapt!
All the single ladies, all the single ladies.....
Tijd om het volgende concert te plannen!
Jazz.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten