Omnomnomnom...

Zoals je misschien door hebt, heb ik het graag over de liefdes in mijn leven.
Die onvoorwaardelijke liefdes die je nooit in de steek laten. As John Mayer puts it:

"I've done everything in my life that I wanted except to give and feel Love for my living. I don't mean roman candle firework Hollywood hot pink love. I mean I-got-your-back-LOVE!"

- John Mayer, Bold as love, Contiuum (2006)

Die liefde. Naast shoes is food overduidelijk een van mijn minnaars. En dan heb ik het over food in general. Ik heb er heus geen fetish ofzo voor, I just love it! Eten maken, programma's over eten kijken, maar vooral eten eten!
Heerlijk! Ik kan van een goede maaltijd echt genieten. Zelf vind ik t ook leuk om in de keuken te freubelen, maar die berg afwas daarna... Ik ben nog steeds op zoek naar mijn magic wand! Masterchef Australia vind ik ook echt een prachtig programma. De manier waarop die chefs met food omgaan en de passie die ze ervoor hebben, I'm loving it!

Je kunt mij midden in de nacht ook voor eten wakker maken. Van een lekkere sushirol tot een goeie pasta, no problem there. Of een lekkere Caribische schotel die door mijn oma's of tantes zijn klaargemaakt... Hoeveel ik ook van slapen hou (waar ik ook echt die onvoorwaardelijke liefde voor heb!), ik hou nog meer van eten. Geregeld heb ik na lunch ook een dipje, after food, there's sleep time.

Tot ik mij van de week op de weegschaal waagde. Na ruim een jaar. Ouch. Dat was ronduit pijnlijk. Zelfs tijdens mijn half jaar lange bunker festijn in de Caribbean heb ik niet zoveel gewogen.

Hmm, even laten bezinken hoor. Nog steeds zal je mij niet horen over dik zijn, dieten enzo maar het is wel een kleine mind set die ik moet veranderen.
 

Ah, pfff who am I kidding?! Alsof ik ooit op mijn voedsel zou kunnen letten of eten zou kunnen laten staan!
I just love it too damn much!

 

Vriendinnen van mij proberen wel eens diverse dieten uit. Sonja Bakker, Cambridge, Weight Watchers, volledig vegetarisch... Ik heb het allemaal voorbij zien komen met de soepjes en shakes. Eén waagde zich zelfs aan een heus appel dieet waarbij ze een hele dag alleen maar appels mocht eten! Like really… Ik vond dat appeltaarten ook bij het appeldieet horen! Not quite the intention I guess. Als ik dan naast hen een hamburger naar binnen werk, bekruipt mij toch wel een licht schuldgevoel... Jij die half tegen de vlakte gaat en ik die zit te bunkeren. Arm schaapje..

Dus ik besloot mij eens in zo'n dieet te verdiepen. Wie weet staan er nog leuk en gezonde recepten bij en het kan zeker geen kwaad. Allemaal roepen ze dat ze geen dieet zijn, maar all I can see is 'NO EATING'. Uhm, nee. Ben ik niet zo'n fan van. Wat dan pas echt de kroon spant is wanneer mijn nichtje haar food schedule aan mij toont. Zij wilt ook een paar kilo's kwijt en eet daardoor bewuster naar het principe van de fameuze madame S. Bakker. Zij mag dan als avondeten een cup-a-soup met een volkoren cracker eten.

Rewind: say what?! 

 

Ik herhaal: " Zij mag dan als avondeten een cup-a-soup met een volkoren cracker."   

 

Cut!

 

Dat is toch geen eten?! Laat staan AVONDeten!! Dat is een half tussendoortje voor mij! Zelfs mijn lunch is meer!

Ik kon niets anders doen dan mijn nichtje meelijkwekkend aankijken. Arm schaapje. 'Hou op Jazz, ik weet het'. Ik zag haar al aan d'r soepje zitten.. Wil ik met haar meedoen, dan wordt het afzien voor mij. Daar moet ik nog even over nadenken, hoor. Ik zou het mijzelf niet willen aandoen, maar mijn omgeving verdient ook geen hongerig monster.

Me Jazz, me hungry.

 

Het schijnt dat ik een soort van monster word wanneer ik echt honger heb. Ik word heel vervelend en kan dan echt aan niks anders dan eten denken. Natuurlijk valt mijn rommelige maagje in het niet bij de kindjes in o.a. Afrika, maar je wilt mijn buikje niet aan het rommelen krijgen! Eens zat ik in de auto bij een vriend van mij. Hij vond dat er "iets" onder de motorkap niet goed klonk, dus het eten werd even uitgesteld, omdat hij toch even onder de motorkap wilde kijken. Dat "even"  werd natuurlijk wat langer, want een man en een auto is… tjah, geen idee eigenlijk. Eindstand moest ik een kwartier wachten. Mijn maag was het daar overduidelijk niet mee eens en liet dat blijken door even te claxonneren. Terwijl meneer nog onder de motorkap gebogen stond. Needless to say dat ik door die actie nog langer mocht wachten. Mister was not amused. Neither was my tummy.

Ook op werk heeft mijn maag zich beroemd en berucht gemaakt. Tijdens de allereerste vergadering die ik in mijn huidige functie mocht bijwonen, besloot Tummy dat het wel mooi geweest was en dat het gevuld moest worden. Ik dacht dat mijn buik nog fairly zachtjes aan het rommelen was, een soort gedonder in de verte. Tot ik de geschrokken gezichten van mijn buren zag; they did not know dat een tiny person like me zo'n bouwvakkers geluid kon maken. Cute, little, lady like moi... yeah.. een glimlach en batting eyelashes konden de situatie niet redden.

Cranky opmerkingen en een gezicht dat op onweer staat komt ook geregeld voor wanneer ik ernstige trek heb... So beware.

Ik zat laatst mijn foto's terug te kijken die ik op sociale media heb gedeeld en het zijn vrijwel alleen maar foto's over shoes (as already known) en eten. Food speelt dus een grotere rol in mijn leven dan ik dacht.. Feeder much?

Nu al flirten mijn gedachten met een lekkere Domino's pizza met Cinna stix als toetje... Of sushi, dat heb ik ook al even niet gegeten. En gezien ik zelf de grootste nerd EVER ben in pannenkoeken maken ( ik kan het niet, ik kan het gewoon écht niet), moet ik mijn moeder of zus maar weer een lief aankijken. *Bedenk nu van die hevig knipperende poppenoogjes met ellenlange wimpers.. Ah toeee…Pretty Pretty please??!!*

Jazz.

Check out my other page, all about food and recipes!